نظامی

سلام

با این که سخن به لطف آب است...کم گفتن هر سخن صواب است

آب ار چه همه زلال خیزد...از خوردن پُر ملال خیزد

کم گوی و گُزیده گوی چون دُر...تا ز اندک تو جهان شود پُر

لاف از سخن چو دُر توان زد...آن خشت بود که پُر توان زد

یک دسته گل دِماغ‌پرور...از صد خرمن گیاه بهتر

پ ن:

نخست: دوست داشتم یه محصل دبستانی می‌داشتم تا باهاش این سروده‌های بس زیبا رو حفظ می‌کردیم.

بعد:

گفتن ز من از تو کار بستن... بیکار نمی‌توان نشستن

شعر کامل اینجا

​

۰۲/۰۸/۲۶۱۰

همطاف یلنیـــز